Knigionline.co » Наука, Образование » О проповеди креста

О проповеди креста - Гумберт Романский (1266, 1268)

О проповеди креста
Книжка, предлагаемая интересу читателя, предполагает собою интерпретированный российский переход обширной редакции трактата «О проповеди креста», прописанного примерно в 1266–1268 гг. 5-ый генеральным магистром ордена доминиканцев Гумбертом Романским качестве указания с целью проповедников крестовых путешествий в Палестину. Помимо самого слова перевода, книжка включает примечание согласно предлогу события исследования трактата, разных редакций слова трактата, отличительных черт текстуры также многознаменательного контекста формирования обширной редакции трактата, но кроме того гипотезы ее использования во святых битвах пятнадцатого века.

О проповеди креста - Гумберт Романский читать онлайн бесплатно полную версию книги

Cum capta Antiochia multi ad peccatos cum mulieribus Sarracenis se exposuissent, sic obsessi sunt a Turcis et fame pregrava quod se posse evadere non credebant, tunc cuidam sacerdoti Stephano nomine in ecclesia quadam vigilanti et oranti et flenti apparuit Dominus Ihesus Christus querens ab eo causam sui fletus, et cum ei diceret causam fletus periculum mortis sue et aliorum, subito apparuit crux sole splendidior, et dixit ei quod erat Dominus virtutum, Dominus potens in prelio, quem offenderat populus christianus peccando, et dixit quod diceret episcopo quod predicaret populo “Convertimini ad me[42], et ego convertar ad vos”, et quod egredientes ad pugnam dicerent “Congregati sunt inimici nostri et gloriantur in etc”[43], et usque ad V dies miseretur eorum, si peniterent. Quo facto, habuerunt victoriam inestimabilem de Sarracenis.

Когда после взятия Антиохии многие предались грехам с сарацинскими женщинами, турки и жесточайший голод стеснили [крестоносцев] столь сильно, что те уже не верили, что спасутся. И вот некоему священнику Стефану, который проводил ночь в какой-то церкви в молитвах и плаче, явился Господь Иисус Христос, спросивший, отчего он плачет. Когда тот ответил, что причина заключается в страхе смерти за себя и остальных, неожиданно появился крест, что был ярче солнца, и [Христос] сказал ему, что он – Господь мужества, Господь, сильный в сражении, которого христианский народ, греша, оскорбил, и сказал чтобы тот передал епископу, чтобы он проповедовал народу «Ко мне обратитесь [Ис. 45:22][44], и я повернусь к вам», и чтобы выступая на битву они говорили «Собрались наши враги и кичатся и т. д.»[45], и тогда не более чем через пять дней Он сжалится над ними, если те принесут покаяние. После того как все это было сделано, они одержали неоценимую победу над сарацинами.

[Ср.: Gesta Francorum et aliorum Hierosolimitanorum / Ed. R. Hill. London, 1962. P. 57–58; Petrus Tudebodus. Historia de Hierosolymitano itinere / Ed. J. H. Hill, L.L. Hill. Paris, 1977. P. 100; Guibert de Nogent. Dei Gesta per Francos et cinq autres textes / Ed. R. B. C. Huygens. Turnhout, 1996. P. 218–220; Roberti Monachi Historia Iherosolymitama / Recueil des historiens des croisades. Historiens Occidentaux. T. 3. P. 821–822; The Historia Ierosolimitana of Baldric of Bourgueil / Ed. by S. Biddlecombe. Woodbridge, 2014. P. 68–69.]

Cuidam cui facta est revelatio de lancea Domini invenienda apparuit Dominus in cruce duorum lignorum in forma crucifixi, et Petrus et Andreas et quidam tertius sustentabant crucem et ostendebant vulnera sua propter V genera hominum qui erant in exercitu, ut alios ad benefaciendum animaret, alios revocaret a malo. Primi erant qui ad eius exemplum nullum genus gladiorum timebant, et hii cum obierint ad eius dexteram collocantur. Secundi sunt qui primis subsidium inpendunt, et eos a tergo custodiunt, et refugientes recipiunt, et hii sunt sicut illi qui Dominum sequebantur ad crucem. Tertii sunt qui pugnantibus ministrant arma, lapides, tela, et huiusmodi necessaria, et hii sunt sicut illi qui eum pati videbant et compatiebantur percutientes pectora sua. Quarti sunt qui cum audiunt clamorem belli intrudunt in se in domibus suis non credentes in virtute Dei bella consistere, et hii sunt qui dicunt: “Reus est mortis, crucifigatur”. Quinti sunt qui clamorem belli audientes expavescentes fugiunt, et ignavie sue aliis exempla relinqunt, et a constantia retrahunt, et hii sunt sicut Iudas proditor.

Перейти
Наш сайт автоматически запоминает страницу, где вы остановились, вы можете продолжить чтение в любой момент
Оставить комментарий