Мүмкіндігі болғанша басымды бұрып тықыл шыққан жаққа қарап едім, өзімнен төрт ярд жерден биіктігі бір тұтам мінбе тұрғызылыпты. Мінбеге шығу үшін жасалған екі-үш басқыш бар. Мінбенің үстінде адамсымақтардың төртеуі сыйып тұрарлық орын бар. Мінбеге шыққан төртеудің біреуі (бастығы болар деп шамаладым) маған қарап ұзақ сөз сөйледі. Бірақ та оның не айтып тұрғанын түсінбедім. Бұл арада бір ескере кететін нәрсе, әлгі мінбеге шыққан төресымақ ұзақ сөзін бастамас бұрын Лангро дегулъ сан деп үш рет айқайлады (оның не сөз екенін кейін түсіндім). Сол минөтте елу шақты адамсымақ келіп шашымды жерге қазықтаған жіптердің сол жақтағыларын қиып жіберді. Енді басымды оң жағыма бұрып, төренің сөзін тыңдап, бейнесі мен дене қимылын көруіме мүмкіндік болды. Төре орта жасты қусырған сарыгідір адам көрінеді, қасындағыларға қарағанда бойы да недәуір биіктеу екен. Менің ортан саусағымдай біреуі (төренің қызметкері болар деп шамаладым) төренің шапанының жерге сүйретілген етегін көтеріп тұрды. Қалған екеуі құрметті қарауыл ретінде оның екі жағында тұр. Ол кәдімгі шешендерше сөйледі. Оның сөйлеген сөз ыңғайынан қорқытқандық белгі, бір нәрсеге уәде еткен тәрізді, мейірбандық және аяушылық нышаны байқалды.

Мен оған жауапты өте қысқа қайырдым. Қарсылық етпей бағынғанымды сездіру ниетімен сол қолымды көтеріп күнге қарадым. Бұл ишаратым бағынғаныма күн куә болсын дегенім еді. Кешегі кеме апатының алдындағы тамақтан кейін осы уақытқа дейін нәр татпаған едім, қарнымның ашып, халімнің қашқанын білдіргім келіп, ишаратпен қолымды аузыма апардым. Гурго (олар төрені осылай атайды екен, бұл сөздердің мағынасын кейін түсіндім) менің не айтайын дегеніме түсіне қалды. Ол мінбеден түсісімен бір топ адам, бірнеше басқыш әкеліп менің қабырғама сүйеді. Қолдарында әртүрлі тамақ толтырған себеттері бар жүзге тарта адамсымақ басқышпен өрмелеп үстіме шығып, аузыма қарай шұбырды. Патша менің хабарымды естісімен маған арнап тамақ дайындатып жіберген екен. Келтірілген тамақтардың ішінде үй жануарының еттері де бар еді, бірақ қандай малдікі екенін ажырата алмадым. Мұның ішінде малдың жауырыны, қой етінің дәміне ұқсас қаракесек еттер, шошқа майы, тағы да сол сияқты кесек-кесек еттер бар еді. Кесек ет дегеніміздің үлкендігі бозторғайдың қанатындай болатын. Екі-үш тарелка етке, үлкендігі асқабақ дәніндей келетін үш бөлке нан қосып бір-ақ асадым. Тасушылар жүгіріп жүріп қызмет етті, сонымен қатар, олардың менің шабыттанып тамақ жеуіме және тұлғама таңырқағанын байқадым. Тамақты шамалы қарбытқан соң, ымдап сусын сұрадым, жеген тамағымның шамасына қарағанда, олар мені оңайлықпен қандыра алмасын сезсе керек, ең үлкен кеспектің біреуін домалатып әкеп алақаныма қойды да, түбін қағып тастады. Кеспек жарты пинта ғана шарап сиярлықтай еді, дем алмастан сіміре салдым. Шараптың дәмі бургун тәрізді, бірақ та дәмдірек, ішуге өте сүйкімді көрінді. Олар тағы да бір кеспек шарап келтірді, оны да босатып, тағы да әкеліңдер деп ымдадым, бірақ шарап жоқ болып шықты. Менің ішіп-жегеніме естері кетіп, қайран қалған адамсымақтар, енді қарық болып көңілдене бастады. Өздерінің Гекына дегуль деген сөздерін қайта-қайта дауыстап, менің кеудемде билеуге кірісті. Олар босаған екі кеспекті жерге қой деп ымдады, сонымен қатар, Бора мевола деп қатты айқайлап, төменде топырлап тұрған адамсымақтардың аулақ кетулерін ескертті. Кеспектер ауаға көтерілгенде Гекина дегулъ деп дабырласып, тағы да шуылдасты. Шынымды айтайын, кеудемде әрлі-берлі шұбырып жүрген адамсымақтардың қырқы немесе елуі болсын, әйтеуір қолыма іліккенін ұстап алып жерге ұрсам ба екен деп те ойладым. Бірақ бұлардың кектеніп, бұдан да гөрі қиын халге ұшыратуы ықтимал деген қиял басыма сап ете түсті. Оның үстіне қарсылық етпей бағынамын деген салтанатты уәдем тағы да қосылды. Екіншіден, осы кішкене ғана адамсымақтардың өзімнен ештемесін аямай, барын аузыма тосқан сый-құрметтеріне опасыздық ету адамгершілікке жатпайтын қылық деп есептедім.