Осы жылдар ішінде жазушының отбасында да өкінішті жағдайлар орын алып жатты: аз ғана уақыт бұрын шашын кестіріп монастырьға кеткен екі апасы бірдей дүние салды; қызы Исавель де Сааведра күйеуінен ажырасып, екінші мәрте тұрмыс құрды, күйеу баласының жасаудың мол болуын талап етуі жазушының материалдық жағдайын қиындата түсті. Қайын апаларының үлгісімен Сервантестің әйелі де шашын кестіріп монастырьдан орын тепті. Сервантестің өзі де 1609 жылы Қасиетті сенім құлдарының ағайындығы аталатын бірлестік құрамына кірді. Ағайындық қатарында граф Лемосский мен кардинал әрі бас инквизитор дон Бернардо де Сандоваль-и-Рохас тәрізді мәртебелі шонжарлармен қатар Лопе де Вега мен Кеведо секілді көрнекті испан жазушылары да болған-ды. Кейбір керітартпа әдебиетшілер мен сыншылар оның бұл қадамын өмірінің соңында айыпты істері үшін ақталмақ болған күнәкардың қылығы деп бағаламаққа тырысты. Ал, шын мәнінде мұны Сервантестің дінге басы-бүтін ден қойғандығы деп емес, Ағайындықтың аса беделді мүшелерінің қолдауына ие болуды, ауырып-сырқап, айрықша мұқтаждыққа тап бола қалған жағдайда көмек табуды көздегені деп білген оңдырақ.

Қаламгер 1616 жылғы 23-ші көкекте дүние салды. Ағайындық бөлген қайырымдылық қаражаттың арқасында өзі айтып кеткен монастырда жерленді.

Сервантестің “Дон Кихот” романы қазақ тілінде алғаш рет 1951 жылы Абдулла Құлыбековтың аудармасымен жарық көрген еді. Бірақ бұл кітап Б.М.Энгельгард испан тілінен орыс тіліне көлемін екі еседей ықшамдап тәржімелеген, жоғары және орта класс оқушыларына арналған дүниеден аударылған болатын. Ұлы туындымен қазақ оқырманының көп буыны осы кітап арқылы танысты. Енді, міне романның Н.М.Любимов аударған екі бөлімнен тұратын төл нұсқасы “Мәдени мұра” бағдарламасы аясында қазақ тілінде толық күйінде жарық көріп отыр.

Хибралеон маркизі, Беналькасар және Баньярес графы, Алькосер

виконты, Капилья, Курьел және Бургиль сеньоры

Герцог Бехарскийге

Арнау

Көркем өнерді қолдауға айрықша көңіл бөлетін ақсүйектер санатындағы Сіздің, Шарапатты Мырзам, кітап түрінің қандайына да, соның ішінде әсіресе өзінің биік мұратына байланысты әлденендей бір пайда көру пиғылымен қара тобырдың көңілін аулауға тырыспайтын кітаптарға, ерекше ықылас білдіретініңізден бек жақсы хабардар болғандықтан, Шарапатты Мырзам, Сіздің мұқым елге мәшһүр есіміңіздің мейірім-қайырымына арқа сүйеп Айлакер идальго Ламанчалық Дон Кихотты жарыққа шығарғанды жөн көрдім, сөйтіп енді Жоғары мәртебеңізге деген зор құрметімді білдіре отырып, мұны өз қамқорлығыңызға алсаңыз екен деп өтінем, өйткені оқып-тоқығаны мол жандардың қаламынан шыққан шығармалардың шырайын келтіретін әсемдік пен оқымыстылық әшекейлерінен ада бола тұрғанымен, Шарапатты Мырзам, Сізді арқа тұтқан бұл туынды өз надандығының дәреже-деңгейін ескермей, өзгенің еңбегіне баға беруге келгенде қара қылды қақ жарған әділ болса бір сәрі, әрдайым қатыгез үкім шығаруға әуес жұрттың алдына баруға тәуекел етіп отыр ғой, — осы себептен Сіз, Шарапатты Мырзам, ізгі ниетті тілегіме кеңпейілдікпен қарап өзіңізге деген шексіз адалдығымның осынау болмашы ғана белгісін ықыласпен қабыл аларсыз деп үміт етем.

Мигель де Сервантес Сааведра.

Пролог