Менін ажалым менен азабым!

Сергелдең болма,

Сен енді мені іздеме,

Іздеме қыста,

Іздеме көктем, күзде де,

Шәйі жамылғыш;

Шәлкездеу желпіп қалғанда,

Лып етіп сөнген

Шырақтың нұры — біз деген...

МЕН СЕНІ САҒЫНҒАНДА...

Мен сені сағынғанда,

Қарамай жауындарға, дауылдарға,

Қарсы қарап жүземін ағындарға,

Кеудемде қимылдаған жаным барда,

Мен сені сағынғанда,

Бір минут та қақым жоқ дамылдарға.

Мен сені қызғанамын,

Қызғаныштан мұз шайнап,

Тұз жаладым.

Шаңқылдап алдымнан шық,

Ана-қыран,

Алыстан келеді ұшып мұзбалағың.

Тәкаппар ең, өрлікке бола туған,

Жет тездеп,

Дауыл тұрғыз қанатыңнан.

Сен — мендік, мен — сендікпін, ана-қыран,

Қыранбыз, қырандардан жаратылған!

Сағыныштың сағымын жамылғанда,

Қарамай қара нөсер қағынғанға,

Саған ұшам,

Қалмайды сабыр жанда,

Мен сені сағынғанда, сағынғанда...

БАЙҚАЛМАЙ ӨТКЕН МАХАББАТ

Қысқы түн.

Аяз.

Ай жарық.

Төңірек тегіс қалғуда.

Басқаға көңіл бұрылмай,

Тұратын едім байланып,

Терезеңнің алдында,

Желідегі құлындай.

Қадалып жарық кең үйге,

Арманым - сені бір көрсем.

Сырттағы байғұс не күйде

Тұрғанын әсте, білмеуші ең.

Ызғарын аяз төккенде,

Терезең кеткен қыраулап.

Арыда-бері өткенде,

Көленкең ғана жүр алдап.

Бөз қырау аты кірпідей,

Келетін әкең жұмыстан.

Тазыдан қашқан түлкідей,

Ініме мен де жылысқам.

Махаббат өткен байқалмай,

Бұл шақта бәрі ұмытылған.

Сүйем деп саған айта алмай,

Сүйсініп жүргем сыртыңнан...

СҮЙГЕН ЕРІН...

Сүйгісі келе берер сүйген ерін,

Сүй, жаным!

Сүйкімді бір күйге енемін.

Жүрегіміз жақыннан бірге соқсын,

Ағытшы бешпетіңнін түймелерін?

Сүй, жаным!

Сүйе бергін, кім біледі...

Бір кезде еске аларсың түнді, мені.

...Жалт етіп өте шыққан баяғыда,

Жастықтың талықсыған бір күні еді.

Ұялып, барады өтіп бұлақ — бала,

Бұйығып, үн қатпайды жылап қана.

Баланың мандайынан сипалаған,

Дірілдеп айдан тамған шуақ қана.

Тау-аталар түкситіп қабақтарын,

- Ар аттадын, - дегендей, - қарақтарым...

Сүйген жүрек қалады есеңгіреп,

Есеңгіреп, білмеппіз таң атқанын.

Сүйген ерін сүйгісі келе берер,

О, жастық! Махаббаттап, көгере бер!

Сүйгемін жоқ, өлгемін — дер едім мен,

Сүйдің бе деп сұраса менен егер...

СЕН

Сен көрікті едің...

Көріктісің!

Баяғы бойыңдағы желік-күшің.

Не істеймін десең-дағы еріктісің,

Себебі көріктісің, көріктісің!

Сен ақылды едің...

Ақылдысын!

Тал бойыңда талмаған ақыл-күшін.

Ерке мінез, есен-сау жатырмысың,

Жатырмысың, жаныма жақын құсым?!

Жаратқан қолдан соққан асыл мүсін.

...Алдыңа келу қандай қиын маған!

О, менің ақ бақытым, бұйырмаған.

Саусағыңнын ізіне көзің салшы,

Шым-шытырақ шимаймен шиырлаған,

О, менің ақ бақытым, бұйырмаған.

Сен сүйікті едің...

Сүйіктісің!

Сені көріп тағы да күйікті ішім.

Мен шыға алмас шың едің, шын бақытым,

Әлі де биікпісің?

Биікпісің?!

Қилы тағдыр қарсы алдымда тұрғанда,

Мен шорқақпын махаббатты жырлауға.

Өлеңде емес,

Өмірімде ат ізін,

Амал қанша, салғамын жоқ бұл маңға.

Он сегізге, жиырмаға толғанда,

Отау тігіп, ойнағам жоқ ол маңда.

Шын махаббат көрмедім мен,

Болғанда,

Даяр едім Отанымдай қорғауға.

Махаббатым өзімде деп ескерткем,

Кез болған жоқ құлай сүйіп, ес кеткен.